افسانه روز ولنتاین چینی - جشنواره Qixi

جشنواره Qixi، که منشا آن چین است، اولین جشنواره عشق در جهان است.در میان بسیاری از آداب و رسوم عامیانه جشنواره قیکسی، برخی به تدریج از بین می روند، اما بخش قابل توجهی از آن توسط مردم ادامه یافته است.

در برخی از کشورهای آسیایی متاثر از فرهنگ چینی مانند ژاپن، شبه جزیره کره، ویتنام و غیره نیز سنت برگزاری جشن هفتمین جشنواره دوگانه وجود دارد.در 20 می 2006،

این روز به اندازه بسیاری دیگر از جشنواره های چینی شناخته شده نیست.اما تقریباً همه مردم چین، از پیر و جوان، با داستان این جشنواره آشنا هستند.

خیلی وقت پیش، یک گاو فقیر به نام نیولانگ بود.او عاشق ژینو، "دختر بافنده" شد.با فضیلت و مهربان، او زیباترین موجود در کل هستی بود.متأسفانه پادشاه و ملکه بهشت ​​از اینکه متوجه شدند نوه آنها به دنیای انسان رفته و شوهر گرفته است عصبانی شدند.به این ترتیب، این زوج توسط یک رودخانه متورم در آسمان از هم جدا شدند و تنها یک بار در سال در روز هفتم ماه هفتم قمری می توانند یکدیگر را ملاقات کنند.

زوج فقیر نیولانگ و ژینو هر کدام یک ستاره شدند.نیولانگ آلتایر و ژینو وگا است.رودخانه وسیعی که آنها را از هم دور نگه می دارد به کهکشان راه شیری معروف است.در سمت شرق کهکشان راه شیری، Altair وسط یک خط سه است.آخری ها دوقلوها هستند.در جنوب شرقی شش ستاره به شکل گاو وجود دارد.وگا در غرب کهکشان راه شیری است.ستاره دور او به شکل ماشین بافندگی است.هر سال، دو ستاره Altair و Vega در هفتمین روز از هفتمین ماه قمری به هم نزدیک هستند.

این داستان عاشقانه غم انگیز نسل به نسل منتقل شده است.معروف است که در روز دو هفتم، زاغی های بسیار کمی دیده می شوند.این به این دلیل است که بیشتر آنها به سمت کهکشان راه شیری پرواز می کنند، جایی که پل را تشکیل می دهند تا دو عاشق به هم برسند.روز بعد، مشاهده می شود که بسیاری از زاغی ها کچل هستند.این به این دلیل است که نیولانگ و ژینو برای مدت طولانی روی سر دوستان پر وفادار خود راه رفتند و ایستادند.

در زمان های قدیم، روز دو هفتم جشنی بود به ویژه برای زنان جوان.دختران، فارغ از خانواده‌های ثروتمند یا فقیر، بهترین تعطیلات خود را برای جشن نشست سالانه گاوبان و دختر بافنده می‌گذرانند.والدین یک دستگاه بخور در حیاط می گذاشتند و مقداری میوه به عنوان پیشکش می گذاشتند.سپس همه دختران خانواده به نیولانگ و ژینو خم می کردند و برای نبوغ دعا می کردند.

در سلسله تانگ حدود 1000 سال پیش، خانواده‌های ثروتمند در پایتخت شهر چانگان برجی تزئین شده در حیاط خانه برپا کردند و نام آن را برج دعا برای نبوغ گذاشتند.آنها برای انواع مختلف نبوغ دعا می کردند.بیشتر دختران برای مهارت های برجسته خیاطی یا آشپزی دعا می کنند.در گذشته اینها فضایل مهمی برای یک زن بود.

دختران و زنان در یک میدان دور هم جمع می شدند و به آسمان پر ستاره شب نگاه می کردند.دستانشان را پشت سر می گذاشتند و سوزن و نخ را می گرفتند.در کلمه "شروع"، آنها سعی می کردند سوزن را نخ کنند.ژینو، دختر بافنده، کسی را که اول موفق می شد، برکت می داد.

در همان شب، دختران و زنان نیز خربزه های کنده کاری شده و نمونه هایی از کلوچه ها و دیگر غذاهای لذیذ خود را به نمایش می گذاشتند.در طول روز، آنها به طرز ماهرانه ای خربزه ها را در انواع چیزها حک می کردند.بعضی ها یک ماهی طلا می سازند.برخی دیگر گل ها را ترجیح می دادند، برخی دیگر از چندین خربزه استفاده می کردند و آنها را در یک ساختمان نفیس حک می کردند.به این خربزه ها هوآ گوا یا خربزه های حک شده می گفتند.

خانم ها همچنین کوکی های سرخ شده خود را که به اشکال مختلف درست شده بودند به نمایش می گذاشتند.آنها دختر بافنده را دعوت می کردند تا قضاوت کند که چه کسی بهترین است.البته ژینو به دنیا نیامد زیرا پس از یک سال طولانی جدایی مشغول صحبت با نیولانگ بود.این فعالیت ها به دختران و زنان فرصت خوبی داد تا مهارت های خود را به نمایش بگذارند و سرگرمی را به جشنواره اضافه کرد.

امروزه مردم چین، به ویژه ساکنان شهر، دیگر چنین فعالیت هایی را انجام نمی دهند.اکثر زنان جوان لباس های خود را از مغازه ها می خرند و اکثر زوج های جوان در کارهای خانه سهیم هستند.

روز دو-هفتم در چین تعطیل رسمی نیست.با این حال، هنوز روزی برای جشن گرفتن ملاقات سالانه زوج عاشق، گاوچران و دختر بافنده است.جای تعجب نیست که بسیاری از مردم روز دو هفتم را روز ولنتاین چینی می دانند.